Toen Nijmegen in 1874 de stadswallen mocht slopen wilde men ook het nodige groen aanleggen. Buiten de oude stadsmuren werden parken aangelegd, waaronder het Kronenburgerpark. De gebroeders Rosseels uit Leuven legden tussen 1880 en 1882 het park in romantische stijl aan, met slingerende paadjes en glooiende heuvels. Hierbij werden de Kruittoren en de stadsmuren een onderdeel van het park. Op de achtergrond is de in 1879 in gebruik genomen spoorbrug te zien.
Het park maakt deel uit van het Singelplan, dat de architect Brouwer in 1878 bedacht voor de stad: een singelstructuur rond de binnenstad, met aan de ene kant het Hunnerpark en aan de ander kant het Kronerburgerpark.
Het park stond in de jaren '80 en 90 van de vorige eeuw bekend als hangplek van prostituees en drugsverslaafden en is in 1985 bezongen door Frank Boeijen in het lied "Kronenburg Park" :
"En vraag niet naar de weg, want iedereen is de weg kwijt
Op zoek naar geluk in Kronenburg Park"
Ook Frank Boeijen was kennelijk de weg kwijt... Kronenburg is een wijk in Arnhem. Deze verkeerde benaming van het park leidde zelfs tot de oprichting van het actiecomité 'Popster ken uw Stad'.
