Het kolonialisme was een periode waarin mensen uit Europa naar andere delen van de wereld trokken. Landen en hun volkeren werden door hen overgenomen op zoek naar kostbare producten. Er werd de baas gespeeld over de mensen die ze veroverd hadden.
Die werden gedwongen om een deel van hun gewassen en producten af te staan. Vaak werden de oorspronkelijke bewoners tot slaaf gemaakt. Dat betekent dat ze moesten werken zonder dat ze daarvoor betaald kregen. Ze mochten ook niet weg. De tot slaafgemaakte mensen werden als eigendom beschouwd en werden verkocht als handelswaar.
Handelsroutes
Het begint allemaal met de ontdekkingsreizen in de vijftiende eeuw. Al eeuwenlang komen er vooral uit Azië maar ook uit Afrika via handelsroutes producten naar Europa. Hele dure luxeproducten. Zoals zijde en specerijen. Men wordt nieuwsgierig naar de landen waar die producten vandaan komen. Omdat de schepen steeds beter worden gaat men zelf op onderzoek uit. Eerst de Portugezen en Spanjaarden. Vanaf eind zestiende eeuw ook Nederlanders. Op zoek naar nieuwe routes naar het oosten komt men ook in Noord- en Zuid-Amerika en in de Caraïben.
Slavenmarkten
Er ontstaan nieuwe handelsroutes waarbij tot slaafgemaakte mensen in Afrika gekocht worden om ze daarna met schepen naar slavenmarkten aan de andere kant van de Atlantische oceaan te brengen. Daar moesten de tot slaafgemaakte mensen op plantages werken. De kinderen die ze kregen werden ook tot slaafgemaakt. Door Nederlanders werden ze naar Suriname gebracht. Een kolonie in Zuid-Amerika.
Einde van de slavernij
Niet iedereen is voor het systeem van slavernij. Onder invloed van nieuwe ideeën, zoals de Verlichting in de 18e eeuw in Frankrijk, komt er steeds meer weerstand tegen. Het leidt zelfs tot verschillende grote opstanden onder de tot slaafgemaakte mensen. In 1815 wordt de slavenhandel afgeschaft. Het duurt nog tot 1863 voordat Nederland de slavernij in Suriname gedeeltelijk en in 1873 volledig afschaft. In Oost-Indië is het wat ingewikkelder. In sommige gedeelten werd daar de slavernij in 1860 afgeschaft. Op Bali in 1876. Op het eiland Samosir in het Tobameer in Sumatra bleef de slavernij zelfs tot 1914 bestaan.
Contractarbeiders
Na de afschaffing van de slavernij worden grote groepen Javanen, Indiërs en Chinezen naar Suriname gebracht. Ze worden contractarbeiders genoemd omdat ze onder contract naar Suriname gebracht worden om daar hun werkzaamheden voor de plantagehouders te verrichten. Deze mensen hebben het heel zwaar. Ze moeten hard werken voor weinig geld en wonen in slechte huizen. Ze waren niet vrij om te vertrekken. Contractbreuk werd zwaar bestraft. De meeste zullen nooit meer terugkeren naar hun land van herkomst.
Dekolonisatie
Uiteindelijk zal in de negentiende eeuw een groot gedeelte van de wereld verdeeld zijn over enkele Europese landen. Zoals Spanje, Portugal, Nederland, Frankrijk en Engeland. De landen die ze onderwerpen aan hun bestuur noemen ze koloniën. Pas na de Tweede Wereldoorlog worden de koloniën, vaak na een bloederige strijd onafhankelijk. Dat proces noemt men dekolonisatie. De dekolonisatie leidt ook tot een migratie van mensen uit de voormalige koloniën naar Europa. Voor de mensen uit Indonesië, de Molukken en Nieuw Guinea noemen ze dat repatriëring. Rond de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 komen er veel Surinamers naar Nederland.
