Flikkers & Dans

In 1848 kreeg Nederland een nieuwe grondwet. In deze grondwet kreeg niet iedereen het kiesrecht. Alleen mannen van boven de 23 jaar die voor een bepaald bedrag belasting moesten betalen, kregen  stemrecht. Langzamerhand werd na 1848 het kiesrecht steeds meer uitgebreid totdat in 1917 het algemeen mannenkiesrecht werd ingevoerd. De vrouwenbeweging wilde gelijke rechten als mannen en streefden naar kiesrecht. Vrouwen moesten echter nog tot in de twintigste eeuw wachten op kiesrecht want er was veel tegenstand. Pas in 1919 werd ook het algemeen vrouwenkiesrecht ingevoerd.

In deze uitgave van de Gelderlander uit 1898 spreekt de auteur zich uit tegen vrouwenkiesrecht. Het artikel is een reactie op een lezing van mevr. Versluijs-Poelman, presidente van de "Vereeniging Vrouwenkiesrecht" over de betekenis van de vrouwenbeweging  op 17-11-1898 in Nijmegen

Open deze bron 🡢

De schrijver van dit artikel in De Gelderlander wijst op de gevaren van het opkomende feminisme aan het eind van de negentiende eeuw. Het artikel is afgedrukt in twee edities die hier beiden zijn opgenomen. Het feminisme was een beweging die streed voor meer gelijke rechten voor vrouwen. De schrijver voelt hier weinig voor en vond dat het feminisme er verderfelijke theorieën op na hield. In het tweede deel van het artikel wijst de schrijver ook op de oorzaken die volgens hem ten grondslag liggen aan het feminisme.

Open deze bron 🡢

De schrijfster van dit artikel in het Nijmeegsch weekblad was presidente van de vereniging "Vrouwenkiesrecht"  en leidster van de Vrouwenbeweging in Nijmegen. 

Open deze bron 🡢

In 1918 kreeg Nederland meer en meer te maken met de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog. Er was een grote economische malaise hetgeen leidde tot grote werkeloosheid. Daarnaast was er een steeds groter voedseltekort. De regering probeerde de schaarste zo eerlijk mogelijk te verdelen door rantsoenering en een distributiesysteem met bonkaarten, maar zij slaagde er niet in de zwarte handel de kop in te drukken. De prijzen van levensmiddelen stegen hierdoor enorm. In de grote steden werd honger geleden. Er hadden zich verscheidene hongerrellen voorgedaan, zoals het Aardappeloproer, die met ingrijpen van het leger onderdrukt werden. Tot overmaat van ramp heerste de Spaanse griep die duizenden slachtoffers eiste. De verschillen tussen rijk en arm werden groter: de allerarmsten werden armer door de stijgende prijzen van levensmiddelen, en de allerrijksten werden rijker door de winst die zij in de Eerste Wereldoorlog hadden behaald. De armen bekeken de rijken met een mengeling van woede en afgunst over de manier waarop velen van hen hun rijkdom hadden weten te verkrijgen.

De socialistische partij in Nederland, de SDAP, wilde de machts- en bezitsverhoudingen in Nederland grondig te wijzigen. De dramatische situatie in Nederland op dat moment was volgens de leider van de SDAP, Pieter Jelles Troelstra, een uitstekende aanleiding om de macht van de bezittende klasse te breken en een socialistische maatschappij te vestigen waarin macht en bezit eerlijk verdeeld zouden worden. In 1917 hadden de communisten in Rusland al de macht overgenomen van de tsaar en ook in Duitsland hadden de socialisten in begin november 1918 de keizer afgezet en de macht over genomen. Door dit alles dacht Troelstra dat Nederland ook rijp was voor een socialistische revolutie en op 12 november verklaarde hij in de Tweede Kamer dat de sociaaldemocraten verplicht waren de staatsmacht te grijpen en dat de nieuwe regering de eisen van de arbeidersbeweging moest inwilligen. Deze oproep mislukte volkomen en een dag later zag Troelstra al in dat de revolutiepoging mislukt was en gaf hij aan dat hij zich had vergist.

Dit affiche is een oproep van enkele katholieke vrouwen uit Nijmegen aan de vrouwen van Nijmegen om te protesteren tegen de socialistische revolutiepoging (van Troelstra) en om op 15 november naar het Concertgebouw "De Vereeniging" te komen om daar pater Koolen O.P te horen spreken over "de plicht van vrouwen in deze tijd".

Open deze bron 🡢

Een boekje uit 1942 over de katholieke emancipatie in Nijmegen, geschreven ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. P.J. Biessels was een kolenhandelaar uit Nijmegen met grote belangstelling voor het, katholieke, verleden van de stad. De schrijver geeft in zijn voorwoord aan dat men nu in moeilijke tijden leeft maar dat de katholieken het in het verleden ook al moeilijk hadden in Nijmegen. Na de overgave van de stad aan prins Maurits in 1591 duurde het eeuwen voor de katholieken weer een rol van betekenis gingen spelen in de stad. De katholieken streefden nu naar emancipatie, naar gelijkberechtiging.

Open deze bron 🡢

Op deze foto zie je bewoners van het kamp Wederopbouw. Eind jaren '40 begin jaren '50 was er aan de Ten Hoetstraat 21, Nijmegen een barakkenkamp bedoeld om bouwvakkers van buiten Nijmegen, die aan de wederopbouw werkten, te huisvesten. Al snel werden er Molukse mariniers en hun gezinnen in opgevangen die uit Indonesië kwamen nadat dat land onafhankelijk was geworden. Ze woonden er samen met het gezin van kampbeheerder De Vries.

Open deze bron 🡢

Op deze foto zie je Christine Mohrmann. De eerste vrouwlijke hoogleraar aan de universiteit van Nijmegen tijdens de bijeenkomst van haar inaugurale rede. Christine Mohrmann was hoogleraar in het Oudchristelijk Grieks en het Oudchristelijk, Vulgair en Middeleeuws Latijn.

Open deze bron 🡢

De universiteit van Nijmegen trok ook studenten uit de Nederlandse Antillen. Deze studenten zorgden ervoor dat de stad en de samenleving een meer gevarieerde bevolkingssamenstelling kreeg en de stad multicultureler werd. Er ontstond een pluriforme en multiculturele samenleving. Dit is een affiche voor een Zuid-Amerikaans feest in Hotel Erica naar aanleiding van het eerste lustrum van het orkest "The Tropical  Serenaders", een in 1957 in Nijmegen opgericht Antilliaans orkest. 

Open deze bron 🡢

Paspoort van Mehmet Kaya met daarin opgenomen de verblijfsvergunningen, afgegeven door de Hoofdcommissaris van Politie van de gemeente Nijmegen. Meer informatie over dhr.Kaya is te vinden in het archief "1079 Migranten Erfgoed Nijmegen 1966-1980". Om dit archief in te zien klik dan hieronder bij de link "Verdieping". De documenten 4 t/m 10 betreffen ook dhr. Kaya en zijn in te zien door op het nummer te klikken.

Open deze bron 🡢

Dit is een afbeelding uit een verslag van de stichting Vrouwen Onderzoeken hun Situatie (V.O.S.) uit 1976. Het doel van deze stichting was de emancipatie van kansarme vrouwen in de maatschappij te bevorderen, met name door educatief werk voor en door vrouwen te organiseren

Open deze bron 🡢

Affiche kondigt wekelijkse homodansavond aan in de kelder van Café De Plak in de Bloemerstraat.

Open deze bron 🡢

Een brief van de Stichting Moskee Nijmegen aan het Nijmeegse bedrijfsleven met een oproep aan de bedrijven om een financiële bijdrage te doen voor de aankoop van een pand aan de Vondelstraat. In dit pand wilde de Stichting Moskee Nijmegen een moskee vestigen. 

Open deze bron 🡢

Dit is een kort verslag van de bespreking tussen vertegenwoordigers van het Ministerie van Cultuur, recreatie en maatschappelijke zorg (Curema) en de gemeente over de integratieproblematiek van in Nijmegen woonachtige Zuidmolukkers.

Open deze bron 🡢

Open deze bron 🡢

Vanaf de jaren 80 van de vorige eeuw worden buitenlandse vrouwen gestimuleerd om te leren zwemmen en zelfs hun zwemdiploma te halen. De zwemlessen worden tegen gereduceerd tarief aangeboden.

Open deze bron 🡢

Open deze bron 🡢